'Dat nooit', riep Cor Klarenbeek uit Utrecht toen hij in de Tweede Wereldoorlog werd opgeroepen om in Duitsland te gaan werken. Hij ging vervolgens op zoek naar een veilige plek om onder te duiken. Die vond hij uiteindelijk in de buurt van het Overijsselse Dalfsen: een comfortabele zit- en slaapruimte van zo'n twee bij tweeëneenhalve meter, onder de grond wel te verstaan. Het dak bestond van onder naar boven uit houten planken, stro, golfplaten, stro, rijshout, bosgrond en bladeren. De ingang was onder een holle eik. Het regenwater dat van de golfplaten de schuilplaats in dreigde te stromen werd via watergoten afgevoerd.
Cor's kleinzoon August vertelde gisterochtend het verhaal tijdens de les over de Tweede Wereldoorlog die Tresoar in zijn klas verzorgde. August zit in groep 7 van OBS De Vossenburcht in Leeuwarden. Zijn grootvader had van juni 1943 tot de bevrijding in april 1945 vele dagen en nachten in de ondergrondse schuilplaats doorgebracht. Van de schuilplaats heeft hij bijgaande tekening gemaakt.
Vanaf maandag 12 januari verzorgt Tresoar lessen in de groepen 7 en 8 van alle scholen in de Gemeente leeuwarden. In de eerste week van maart zullen de laatste scholen worden bezocht. Vervolgens brengen dezelfde groepen een bezoek aan het Fries Verzetsmuseum en maken ze met behulp van een smartphone een wandeling door Leeuwarden langs plekken die met de Tweede Wereldoorlog hebben te maken (ism Historisch Centrum Leeuwarden).
